ជំពួក ២២ និរយ

៣០៦, អ្នកពោលពាក្យមិនពិតត្រង់ រមែងចូលទៅកាន់នរក មួយទៀត អ្នកណាមួយធ្វើ អំពើអាក្រក់ តែបានិយាយថា អាត្មាអញមិនបានធ្វើអំពើអាក្រក់ដូច្នេះអ្នកនោះក៏ទៅកាន់នរក ដូចគ្នាដែរ បុគ្គលទាំងពីរនាក់នោះជាអ្នកមានកម្មអាក្រក់លាមកលះលោកនេះទៅហើយ នឹងជាអ្នកមានគតិស្មើគ្នា នៅក្នុងបរលោកនាយ។

៣០៧, មនុស្សទាំងឡាយ ជាច្រើននាក់ ដែលមានសំពត់កាសាវៈជាប់នឹងក គឺស្លៀកដណ្តប់សំពត់លឿង តែជាអ្នកមានធ៌ដ៏លាមកមិនសង្រួមតាមធម៌របស់សមណៈ អ្នកលាមកអម្បាលនោះ តែងធ្លាក់ទៅក្នុងនរក ដោយអំពើដ៏លាមកទាំងឡាយ ដែលគេបានធ្វើហើយ។

៣០៨, ដុំដែកដែលក្តៅប្រៀបដូចជារងើកភ្លើង ដែលបព្វជិត អ្នកទ្រុស្តសីលឆាន់ហើយ ប្រសើរជាង បព្វជិតដែលទ្រុស្តសីល មិនបានសង្រួមហើយ ឆាន់ដុំបាយរបស់ អ្នកដែន មិនប្រសើរសោះឡើយ។

៣០៩, បុគ្គលដែលប្រមាទហើយសេពនូវភរិយារបស់អ្នកដទៃ រមែងដល់នូវឋនៈ៤យ៉ាងគឺ ទីមួយបាន របស់ដែលមិនមែនជាបុណ្យ ទីពីរដេកមិនលក់តាមសេចក្តីប្រាថ្នា ទីបីការនិន្ទា ទីបួនធ្លាក់នរក។

៣១០, ឋានៈ៤យ៉ាងទៀតគឺ បានរបស់ដែលមិនមែនជាបុណ្យ១ គតិអាក្រក់១ សេចក្តីត្រេកអររបស់បុរសដែលភ័យខ្លាច ជាមួយនឹងស្រ្តីដែលភ័យខ្លាចហើយមានប្រមាណតិច១ ព្រះរាជាតែងដាក់ព្រះរាជអាជ្ញា យ៉ាងធ្ងន់១ ព្រោះហេតុនោះ បុគ្គលមិនគួរសេពភរិយារបស់អ្នកដទៃឡើយ។

៣១១, ស្បូវភ្លាំងដែលគេចាប់ដកមិនល្អហើយ នឹងមុតដៃឯងយ៉ាងណាមិញ គុណគ្រឿងជាសមណៈ ដែលបព្វជិត ប្រព្រឹត្តមិនល្អហើយ នឹងទាញអូសទម្លាក់ទៅក្នុងនរក ក៏យ៉ាងដូច្នោះដែរ។

៣១២, ការងារណាដែលទន់ខ្សោយ១ វត្តប្រតិបត្តិណាដែលសៅហ្មងហើយ១ ព្រហ្មចរិយធម៌ឯណា ដែល ខ្លួនបានរំលឹក ដោយការខ្ពើមរអើម១ កម្មទាំងបីយ៉ាងនេះមិនមានផលច្រើនឡើយ។

៣១៣, បើបុគ្គលនឹងធ្វើ (កម្មណាមួយ) គួរធ្វើកម្មនោះឲ្យបានពិតប្រាកដ គួរធ្វើកម្មនោះឲ្យបានរឹងប៉ឹងល្អ ព្រោះថាសមណធម៌គ្រឿងវៀរចាក ដែលធូរថយ រមែងឲ្យទោសជាភិយ្យោភាព ដូចជាធូលី។

៣១៤, អំពើអាក្រក់ ដែលគេមិនបានធ្វើហើយ ប្រសើរជាង ព្រោះអំពើអាក្រក់តែងដុតកំដៅ ក្នុងកាលជាខាងក្រោយ ក៏បុគ្គលធ្វើអំពើណាមួយហើយមិនក្តៅក្រហាយ ក្នុងកាល ជាខាងក្រោយ អំពើនោះ ដែលបុគ្គលធ្វើហើយ ធ្វើបាន ល្អ ហើយជាអំពើដ៏ប្រសើរ។

៣១៥, អ្នកទាំងឡាយ គួរថែរក្សាការពារខ្លួន ដូចជាគេថេរក្សាការពារនូវនរគរ ដែលតាំងនៅជាយដែនទាំងខាងក្នុងទាំងក្រៅ យ៉ាងនោះឯង ខណៈចូរកុំកន្លងនូវអ្នកទាំងឡាយឡើយ ព្រោះបុគ្គលទាំងឡាយ ដែលមានខណៈកន្លងហួសទៅហើយ ជាអ្នកបៀតត្រសៀតគ្នាសោកសៅ នៅក្នុងនរក។

៣១៦, សត្វទាំងឡាយរមែងខ្មាស ក្នុងរឿងដែលមិនគួរខ្មាស តែងមិនគួរខ្មាស សមាទានមិច្ឆាទិដ្ឋិនឹងទៅកាន់ទុគ្គតិភព។

៣១៧, សត្វទាំងឡាយ មានប្រក្រតីយល់ឃើញក្នុងរឿងដែលមិនគួរខ្លាច ថាគួរខ្លាច យល់ឃើញក្នុងរឿងដែលគួរខ្លាចថា មិនគួរខ្លាច សមាទាននូវមិច្ឆាទិដ្ឋិនឹងទៅកាន់ទុគ្គតិភព។

៣១៨, សត្វទាំងឡាយ ជាអ្នកដឹងក្នុងរឿងដែលឥតទោសថា មានទោស មានសេចក្តីយល់ឃើញ ក្នុងរឿងដែលមានទោសថា ជារឿងមិនមានទោស ជាអ្នកកាន់មិច្ឆាទិដ្ឋិ នឹងទៅកាន់ទុគ្គតភព។

៣១៩, ឯសត្វទាំងឡាយជាអ្នកដឹងនូវរឿងដែលមានទោស ព្រោះជារឿងដែលមានទោស ដឹងរឿងដែលមិនមានទោស ព្រោះជារឿងដែលមិនមានទោស ជាអ្នកប្រកាន់ខ្ជាប់នូវសម្មាទិដ្ឋិ នឹងទៅកាន់សុគតិភព។

Nội dung chính