Dhammapada

១០០ , វាចា សូប្បីមានដល់ទៅមួយពាន់ម៉ាត់ក៏ដោយតែជាវាចា មិនប្រកបដោយ បទដែលមានប្រយោជន៍ វាចានោះ គឺជាវាចា មិនប្រសើរសោះឡើយ បទដែល ប្រកបដោយប្រយោជន៍មួយប...

១១៦ , បុគ្គលគប្បីរួសរាន់ប្រញាប់ប្រញាល់ ក្នុងសេចក្តីល្អ គប្បីហាមប្រាមចិត្ត ឲ្យផុតពីតពីអំពើអាក្រក់ ព្រោះថាបើ បុគ្គលធ្វើសេចក្តីល្អយឺតពេក ចិត្ត...

១២៩ , សត្វទាំងឡាយ សុទ្ធតែតក់ស្លុត ចំពោះអាជ្ញាសុទ្ធតែភ័យខ្លាចចំពោះសេច ក្តីស្លាប់ គ្រប់ៗគ្នា បុគ្គលធ្វើខ្លួនឲ្យខ្លួនជាឧបមាហើយ មិនគួរប្រហារដ...

១៤៦ , កាលបើលោកសន្និវាស ត្រូវភ្លើងឆេះជាប់ជានិច្ច តើហេតុអ្វីហ្ន៎ ? បានជាពួកនាងទាំងអស់គ្នាមកសប្បាយ រីករាយខ្អាកខ្អាយយ៉ាងនេះ ពួកនាងទាំងអស់គ្នាត្...

១៥៧ , បើបណ្ឌិតដឹងថាខ្លួនជាទីស្រឡាញ់ហើយ ត្រូវតែខំថែរក្សាខ្លួននោះឲ្យបានល្អ ត្រូវតម្កលខ្លួនទុក្ខក្នុងវ័យទាំបីវ័យណាមួយ។ ១៥៨ , បណ្ឌិត គួរតម្កល់...

១៦៧ , បុគ្គលមិនគួរសេពនូវធម៌ដ៏ថោកទាប មិនគួររស់នៅ ដោយសេចក្តីប្រមាទ មិនគួរសេពនូវការយល់ខុសមិនគួរជាអ្នកនៅ (ឲ្យ) ចង្អៀតលោកឡើយ។      ១៦៨ , បព្វជិត...

១៧៩ , កិលេសជាត មានរគៈជាដើម ដែលព្រះសម្មសម្ពុទ្ធ អង្គឯណាបានឈ្នះហើយ ព្រះអង្គនឹងមិនត្រឡប់ចាញ់វិញ កិលេសតិចតួចក្នុងលោក នឹងទៅរក កិលេសជាត ដែលព្រះសម...

១៩៧ , បណ្តាពួកមនុស្សដែលមានពៀរវេរានឹងគ្នា ពួកយើងឥតមនពៀរវេរារស់នៅជាសុខសបប្បាយស្រួលហ្ន៎ បណ្ដាមនុស្សដែលមានពៀរវេរានឹងគ្នា ពួកយើងរស់នៅឥតមានពៀរវេ...

២០៩ , បុគ្គល ប្រកបខ្លួនក្នុងរឿងដែលមិនគួរប្រកប ហើយមិនប្រកបខ្លួនក្នុងរឿងដែលគួរប្រកប បោះបង់ចោលនូវរបស់ដែលមានប្រយោជន៍ កាន់យកនូវអារម្មណដែលជាទីស្រ...