DhammapadaKhmer

១២៩ , សត្វទាំងឡាយ សុទ្ធតែតក់ស្លុត ចំពោះអាជ្ញាសុទ្ធតែភ័យខ្លាចចំពោះសេច ក្តីស្លាប់ គ្រប់ៗគ្នា បុគ្គលធ្វើខ្លួនឲ្យខ្លួនជាឧបមាហើយ មិនគួរប្រហារដ...

១៤៦ , កាលបើលោកសន្និវាស ត្រូវភ្លើងឆេះជាប់ជានិច្ច តើហេតុអ្វីហ្ន៎ ? បានជាពួកនាងទាំងអស់គ្នាមកសប្បាយ រីករាយខ្អាកខ្អាយយ៉ាងនេះ ពួកនាងទាំងអស់គ្នាត្...

១៥៧ , បើបណ្ឌិតដឹងថាខ្លួនជាទីស្រឡាញ់ហើយ ត្រូវតែខំថែរក្សាខ្លួននោះឲ្យបានល្អ ត្រូវតម្កលខ្លួនទុក្ខក្នុងវ័យទាំបីវ័យណាមួយ។ ១៥៨ , បណ្ឌិត គួរតម្កល់...

១៦៧ , បុគ្គលមិនគួរសេពនូវធម៌ដ៏ថោកទាប មិនគួររស់នៅ ដោយសេចក្តីប្រមាទ មិនគួរសេពនូវការយល់ខុសមិនគួរជាអ្នកនៅ (ឲ្យ) ចង្អៀតលោកឡើយ។      ១៦៨ , បព្វជិត...

១៧៩ , កិលេសជាត មានរគៈជាដើម ដែលព្រះសម្មសម្ពុទ្ធ អង្គឯណាបានឈ្នះហើយ ព្រះអង្គនឹងមិនត្រឡប់ចាញ់វិញ កិលេសតិចតួចក្នុងលោក នឹងទៅរក កិលេសជាត ដែលព្រះសម...

១៩៧ , បណ្តាពួកមនុស្សដែលមានពៀរវេរានឹងគ្នា ពួកយើងឥតមនពៀរវេរារស់នៅជាសុខសបប្បាយស្រួលហ្ន៎ បណ្ដាមនុស្សដែលមានពៀរវេរានឹងគ្នា ពួកយើងរស់នៅឥតមានពៀរវេ...

២០៩ , បុគ្គល ប្រកបខ្លួនក្នុងរឿងដែលមិនគួរប្រកប ហើយមិនប្រកបខ្លួនក្នុងរឿងដែលគួរប្រកប បោះបង់ចោលនូវរបស់ដែលមានប្រយោជន៍ កាន់យកនូវអារម្មណដែលជាទីស្រ...

២២១ , បុគ្គលគប្បីលះនូវសេចក្តីក្រោធ គប្បីលះនូវការប្រកាន់ខ្លួន គប្បីកន្លងនូវសំយោជនៈទាំងពួងចោលចេញ សេចក្តីទុក្ខទាំងឡាយ នឹងមិនមកតាមបុគ្គលនោះដែល...

២៣៥ , ខ្លួនអ្នក ក្នុងកាលឥឡូវនេះ ជាបុគ្គលប្រៀបដូចស្លឹកឈើទុំ មានពណ៌លឿង បុរស (ជាបម្រើ) នៃយមរាជគឺបរណៈ ក៏ប្រាកដដល់អ្នកហើយ អ្នកជាបុគ្គលស្ថិតនៅក្ន...